Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

V-shaped jaw

  • 1 губка

    Русско-английский новый политехнический словарь > губка

  • 2 неподвижная губка

    Русско-английский новый политехнический словарь > неподвижная губка

  • 3 параллельная губка

    Русско-английский новый политехнический словарь > параллельная губка

  • 4 подвижная губка

    Русско-английский новый политехнический словарь > подвижная губка

  • 5 кулачкообразный

    Engineering: cam-shaped, jaw-shaped

    Универсальный русско-английский словарь > кулачкообразный

  • 6 губка с V-образным вырезом

    Mechanics: v-shaped jaw

    Универсальный русско-английский словарь > губка с V-образным вырезом

  • 7 щекообразный

    Русско-английский технический словарь > щекообразный

  • 8 щекообразный

    Новый русско-английский словарь > щекообразный

  • 9 челюстной элеватор

    Русско-английский медицинский словарь > челюстной элеватор

  • 10 mandíbula

    f.
    jaw, jawbone, jowl, lower jaw.
    * * *
    1 jaw
    * * *
    noun f.
    * * *
    SF (Anat, Téc) jaw; (Zool) mandible
    * * *
    * * *
    = jaw, jawbone, mandible.
    Ex. In the first pass the program compares the entry ' JAWS' with 'KIDNAPPED' and no exchange is made as they are in the correct alphabetical order.
    Ex. The photographs show the genesis of his creations from the source of inspiration (stones, driftwood, jawbones of animals) through his drawings and maquettes to the finished sculptures.
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    ----
    * de la mandíbula inferior = mandibular.
    * de la mandíbula superior = maxillar, maxillary.
    * mandíbula inferior = lower jaw.
    * mandíbula superior = maxilla [maxillae, -pl.], upper jaw.
    * reírse a mandíbula batiente = laugh + Posesivo + head off, laugh like + a drain.
    * * *
    * * *
    = jaw, jawbone, mandible.

    Ex: In the first pass the program compares the entry ' JAWS' with 'KIDNAPPED' and no exchange is made as they are in the correct alphabetical order.

    Ex: The photographs show the genesis of his creations from the source of inspiration (stones, driftwood, jawbones of animals) through his drawings and maquettes to the finished sculptures.
    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * de la mandíbula inferior = mandibular.
    * de la mandíbula superior = maxillar, maxillary.
    * mandíbula inferior = lower jaw.
    * mandíbula superior = maxilla [maxillae, -pl.], upper jaw.
    * reírse a mandíbula batiente = laugh + Posesivo + head off, laugh like + a drain.

    * * *
    jaw
    reírse a mandíbula batiente ( fam); to laugh one's head off ( colloq)
    * * *

    mandíbula sustantivo femenino
    jaw
    mandíbula sustantivo femenino jaw
    ♦ Locuciones: reír a mandíbula batiente, to laugh one's head off
    ' mandíbula' also found in these entries:
    Spanish:
    desencajado
    - desencajar
    - superior
    English:
    jaw
    - jaw bone
    - lower
    - pow
    - jawbone
    - jowls
    * * *
    jaw, Espec mandible
    * * *
    f ANAT jaw;
    reírse a mandíbula batiente laugh one’s head off fam
    * * *
    1) : jaw
    2) : mandible
    * * *
    mandíbula n jaw

    Spanish-English dictionary > mandíbula

  • 11 mandíbula inferior

    f.
    lower jaw, jowl, lower jowl, mandible.
    * * *
    (n.) = lower jaw
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * * *
    (n.) = lower jaw

    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.

    Spanish-English dictionary > mandíbula inferior

  • 12 maxilar inferior

    m.
    inferior maxillary bone, mandible, inferior maxilla.
    * * *
    (n.) = lower jaw
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * * *
    (n.) = lower jaw

    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.

    Spanish-English dictionary > maxilar inferior

  • 13 quijada inferior

    (n.) = lower jaw
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * * *
    (n.) = lower jaw

    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.

    Spanish-English dictionary > quijada inferior

  • 14 con forma de U

    (adj.) = U-shaped
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * * *
    (adj.) = U-shaped

    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.

    Spanish-English dictionary > con forma de U

  • 15 en forma de U

    (adj.) = U-shaped
    Ex. The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.
    * * *
    (adj.) = U-shaped

    Ex: The lower jaw has its own separate bone which is called 'the mandible', which is U-shaped and stretches from one ear, down to the chin area and then back up.

    Spanish-English dictionary > en forma de U

  • 16 език

    1. анат. tongue
    обложен език a coated/furred tongue
    възпаление на езика мед. glossitis изплезихме езици, докато се качим до върха we were done up/all in/dog tired/dead beat by the time we reached the top
    не мога да си преобърна езика да го произнеса/изрека I can't get my tongue round it
    на езика ми е have s.th. on the tip of o.'s tongue
    каквото му е на ума, това му е на езика he wears his heart on his sleeve
    изплъзна ми се от езика it slipped out, I never meant to say it
    идваше ми да си отхапя езика I could have bitten my tongue off
    глътвам си езика be struck dumb, be scared to death, be dumbfounded; lose o.'s tongue
    вързан в езика tongue-tied
    развързвам си език a loosen o.'s tongue
    преплита ми се езика stammer, falter, become tongue-tied
    сърби ме езика be itching to speak
    чеша си езика wag o.'s tongue
    държа си езика hold o.'s tongue, keep a still tongue in o.'s head, bridle/curb o.'s tongue, put a bridle/curb on o.'s tongue
    дръж си езика hold your tongue! hold/stop your jaw! ( бъди по-учтив) keep a civil tongue! остър език a sharp/biting tongue
    злите езици evil tongues, slanderers
    злите езици разправят, че gossip has it that
    езикът няма кости, а кости троши the tongue is sharper than any sword
    2. тех. tongue; pawl; catch
    (на камбана) clapper, tongue (of a bell), jinglet
    огнени езици tongues of flame
    3. (реч) speech
    пренебр. lingo
    матерен език a mother tongue
    роден език o.'s own/native language, vernacular
    на народен език in the vernacular
    писмен език a written language
    говорим език a spoken language
    разговорен език everyday/conversational/colloquial speech
    литературен/книжовен език a literary language
    на прост/ясен език in simple phrase, (put) in simple language, in plain English
    имам груб език be rough-spoken
    мръсен език bad/foul language
    приличен език a clean tongue
    държа лош/грозен език be rude/impudent, speak roughly
    що за език! that's no way to talk! език на глухонемите finger/sign language
    чужд език a foreign language
    модерни/древни езици modern/ancient languages
    живи/мъртви езици living/dead languages
    славянски/германски/романски езици Slavonic, Slavic/Germanic/Romance languages
    той говори добре чужди езици he is a good linguist, he is good at languages
    (стил) style
    (идиом) idiom, parlance
    (жаргон) jargon, cant, lingo
    езикът на Ботев the language of Botev, Botev's style
    изящен език elegant style; a felicity of phrase
    точен език precise language, verbal accuracy
    вестникарски език journalese, newspaperese
    канцеларски език official language
    канцеларски български/английски и т. н. език Committee English/Bulgarian etc.
    езикът на сцената the language of the stage
    в правния/моряшкия/военния и т.н. език in legal/nautical/military etc. parlance
    научен език learned/scholarly language
    на езика на математиката/науката in terms of mathematics/science
    общ език прен. common ground, a common language
    * * *
    езѝк,
    м., -ци, (два) езѝка 1. tongue; анат. glossa; възпаление на \езикка мед. glossitis; обложен \езикк coated/furred tongue;
    2. техн. tongue; pawl; catch; застопоряващ \езикк ( палец) dog catch; (на обувка) tongue; (на камбана) clapper, tongue (of a bell), jinglet;
    3. ( реч) speech; (на даден народ) language, tongue; пренебр. lingo; \езикк на глухонемите finger/sign language; изучаван \езикк target language; малцинствен \езикк minority language; ма̀терен \езикк mother tongue; на прост/ясен \езикк (put) in simple language, in plain English;
    4. инф.: \езикк за управление на задания job control language; \езикк на командите command language; компилиращ \езикк assembly language;
    5. ( изразни средства) language; ( стил) style; ( идиом) idiom, parlance; (на документ) wording; ( жаргон) jargon, cant, lingo; вестникарски \езикк journalese, newspaperese; в правния/моряшкия/военния и т. н. \езикк in legal/nautical/military etc. parlance; изящен \езикк elegant style; на \езикка на математиката/науката in terms of mathematics/science; научен \езикк learned/scholarly language; точен \езикк verbal accuracy; филмов \езикк film idiom; • глътвам си \езикка be struck dumb, be scared to death, be dumbfounded; дръж си \езикка ( бъди по-учтив) keep a civil tongue! държа остър \езикк speak sharply; държа си \езикка bridle/curb o.’s tongue, put a bridle/curb on o.’s tongue; \езиккът няма кости, а кости троши the tongue is sharper than any sword; злите \езикци разправят, че gossip has it that; идваше ми да си отхапя \езикка I could have bitten my tongue off; изплезихме \езикци, докато се качим до върха we were done up/dog tired/dead beat by the time we reached the top; изплъзна ми се от \езикка it slipped out; имам груб \езикк be rough-spoken; каквото му е на ума, това му е на \езикка he wears his heart on his sleeve; на \езикка ми е have s.th. on the tip of o.’s tongue; не мога да си преобърна \езикка да го произнеса/изрека I can’t get my tongue round it; не можахме да намерим общ \езикк we talked at cross purposes; общ \езикк прен. common ground/language; преплита ми се \езиккът stammer, falter; развързвам си \езикка loosen o.’s. tongue; сърби ме \езиккът be itching to speak; чеша си \езикка wag o.’s tongue, chew the fat, chinwag, shoot the breeze; що за \езикк! that’s no way to talk!
    * * *
    machine code/ language: Do you speak foreign езикs? - Говориш ли чужди езици?; lingo (чужд); parlance ; tongue {`tXN} (анат.): a thick език - надебелен език
    * * *
    1. (жаргон) jargon, cant, lingo 2. (идиом) idiom, parlance 3. (изразни средства) language 4. (на даден народ) language, tongue 5. (на документ) wording 6. (на камбана) clapper, tongue (of a bell), jinglet 7. (на обувка) tongue 8. (реч) speech 9. (стил) style 10. mex. tongue;pawl;catch 11. ЕЗИКът на Ботев the language of Botev, Botev's style 12. ЕЗИКът на сцената the language of the stage 13. ЕЗИКът няма кости, а кости троши the tongue is sharper than any sword 14. анат. tongue 15. в правния/моряшкия/военния и т.н. ЕЗИК in legal/nautical/ military etc. parlance 16. вестникарски ЕЗИК journalese, newspaperese 17. във формата на ЕЗИК tongue-shaped 18. възпаление на ЕЗИКа мед. glossitis изплезихме езици, докато се качим до върха we were done up/all in/dog tired/dead beat by the time we reached the top 19. вързан в ЕЗИКа tongue-tied 20. глътвам си ЕЗИКa be struck dumb, be scared to death, be dumbfounded;lose o.'s tongue 21. говорим ЕЗИК a spoken language 22. дръж си ЕЗИКа hold your tongue! hold/stop your jaw! (бъди no-учтив) keep a civil tongue! остър ЕЗИК a sharp/biting tongue 23. държа лош/ грозен ЕЗИК be rude/impudent, speak roughly 24. държа остър ЕЗИК speak sharply 25. държа си ЕЗИКа hold o.'s tongue, keep a still tongue in o.'s head, bridle/curb o.'s tongue, put a bridle/ curb on o.'s tongue 26. живи/мъртви езици living/dead languages 27. злите езици evil tongues, slanderers 28. злите езици разправят, че gossip has it that 29. идваше ми да си отхапя ЕЗИКа I could have bitten my tongue off 30. изплъзна ми се от ЕЗИКа it slipped out, I never meant to say it 31. изящен ЕЗИК elegant style;a felicity of phrase 32. имам груб ЕЗИК be rough-spoken 33. каквото му е на ума, това му е на ЕЗИКа he wears his heart on his sleeve 34. канцеларски ЕЗИК official language 35. канцеларски български/английски и т. н. ЕЗИК Committee English/Bulgarian etc. 36. литературен/книжовен ЕЗИК а literary language 37. матерен ЕЗИК a mother tongue 38. модерни/древни езици modern/ancient languages 39. мръсен ЕЗИК bad/foul language 40. на ЕЗИКа ми е have s.th. on the tip of o.'s tongue 41. на ЕЗИКа на математиката/науката in terms of mathematics/science 42. на народен ЕЗИК in the vernacular 43. на прост/ясен ЕЗИК in simple phrase, (put) in simple language, in plain English 44. надебелен ЕЗИК a thick tongue 45. народен ЕЗИК vernacular 46. научен ЕЗИК learned/scholarly language 47. не мога да си преобърна ЕЗИКа да го произнеса/изрека I can't get my tongue round it 48. не можахме да намерим общ ЕЗИК we talked at cross purposes 49. неофициален ЕЗИК slang 50. обложен ЕЗИК а coated/furred tongue 51. общ ЕЗИК прен. common ground, a common language 52. огнени езици tongues of flame 53. писмен ЕЗИК a written language 54. пренебр. lingo 55. преплита ми се ЕЗИКa stammer, falter, become tongue-tied 56. приличен ЕЗИК а clean tongue 57. развързвам си ЕЗИК а loosen o.'s tongue 58. разговорен ЕЗИК everyday/conversational/colloquial speech 59. роден ЕЗИК o.'s own/native language, vernacular 60. славянски/германски/романски езици Slavonic, Slavic/Germanic/Romance languages 61. сърби ме ЕЗИКа be itching to speak 62. той говори добре чужди езици he is a good linguist, he is good at languages 63. той лошо говори чужди езици he is a bad/poor linguist 64. точен ЕЗИК precise language, verbal accuracy 65. филмов ЕЗИК film idiom 66. чеша си ЕЗИКa wag o.'s tongue 67. чужд ЕЗИК a foreign language 68. що за ЕЗИК! that's no way to talk! ЕЗИК на глухонемите finger/sign language

    Български-английски речник > език

  • 17 VIÐ

    I)
    prep. with dat. and acc.
    I. with dat.
    hann sló honum niðr v. steininum, he dashed his head against the stone;
    hús liggja v. velli, the houses lie in ruins;
    kasta sér niðr v. velli, to cast oneself down on the ground;
    er inn efri kjöptr v. himni, en inn neðri við jörðu, the upper jaw touches the heaven, the lower the earth;
    hann hjó hann upp v. garðinum, he smote him close by the fence;
    skera af sér strenginn við øxinni, to cut the string, asunder against the axe;
    2) against, towards, of direction;
    horfa v. e-m, to look towards, face;
    3) along with (hann hafði marga smiðu v. sér);
    4) with, of an instrument (jarl hljóp upp v. sverði);
    5) among;
    gengu síðan í sæti sin v. öðrum mönnum, among other men;
    6) denoting barter, exchange, against, for (geta gull v. grjóti);
    7) denoting remedy, against (hjálpa e-m v. e-u);
    8) against, denoting contest, warding off (hafa liðsafla v. e-m);
    hafa (viz. afl) v. e-m, to be one’s match;
    9) ellipt. usages;
    stinga v. fótum, to stop;
    hrífa v., to catch hold;
    risa v., to withstand;
    hvatz hann fiðr v., whatsoever he may object;
    II. with acc.
    1) by, at, close to (sníða skeggit við hökuna);
    skjöldr við skjöld, shield to shield;
    v. Sandhólaferju, at Sandholferry;
    v. veginn, by the wayside;
    v. ána, by the river;
    draga segl v. hún, to hoist the sail to the top;
    festa e-n v. meið, tré, to fasten to a pole, tree;
    binda v. fót e-s, to bind up a broken leg;
    dró upp flóka v. austr, in the east;
    2) of time, towards, at;
    v. solar-setr, at sunset;
    v. sól, with the sun, at sunrise;
    v. aptan, towards evening;
    3) at, by (vera heima v. bú sitt);
    Hrútr var v. skip um sumarit, H. stayed by his ship during the summer;
    sitja v. stýri, to sit at the rudder;
    styðja sik v. e-t, to lean on;
    ganga v. staf, to walk with a staff;
    vera v. e-t, to be present at;
    sitja v. drykk, to sit at drink;
    í sýn v. bœinn, within sight of the town;
    5) denoting company, with (bauð þeim heim vill alla sína menn);
    v. annan, þriðja, fjórða mann, being two, three, four altogether;
    6) towards (a person or thing), respecting, regarding (mildr, blíðr, góðr v. e-n);
    til gæzlu v. e-n: for keeping, watching one;
    hræddr v. e-n, afraid of one;
    7) of cause, by, at;
    falla v. högg, to fall by a stroke;
    sigla v. stjörnuljós, to sail by starlight;
    verða reiðr v. e-t, to become wroth at;
    8) as compared with, set off against (þrjóta mun okkr illsku v. þik);
    eigi minna virðr en v. konunginn, of equal worth with the king;
    9) according to, after (gera klæði v. vöxt e-s);
    v. sik, in proportion;
    hann var skapaðr allr v. sik, well shaped, symmetrical;
    vita, hvat v. sik væri, to know what was the matter;
    10) denoting means, with, by (v. þessar fortölur);
    tendra eld v. e-t, to make fire by;
    11) ellipt. usages;
    bregða við, to start;
    hann þagði v., he remained silent;
    fá v. þrjú skip, to add three ships;
    þurfa v., to need;
    bjarga, hjálpa e-u v., to help, put right;
    koma e-u við, to bring about.
    (gen. -jar, pl. -jar), f. withy, withe; collar (viðjar af gulli).
    pers. pron. dual, we two.
    * * *
    1.
    f., gen. sing. viðjar, pl. viðjar, [Dan. vidje; Engl. withy; akin is víðir, q. v.]:— a withy or with; síðan var viðin ( a withy halter) dregin á hals honum, Fms. vii. 13 (see v. l.); þarmarnir urðu at viðu (sic) sterkri, Fas. iii. 34; ef röng eða viðjar slitna, Jb. 398; var enginn saumr í, en viðjar fyrir kné, of a boat, Fms. vii. 216; höggva tré til viðja, K. Þ. K. 88; viðjar af gulli ok silfri, on a dog, Hkr. i. 136, Fas. iii. 45; tún-svín þat er hringr, knappr eða við sé í rana, Grág. ii. 232; stjórn-við, the ‘rudder-withy,’ the strap in which the paddle-like rudder moved, like the ζευκτηρίαι in Act. Apost. xxvii. 40.
    2.
    pron. pers. dual (= vit), we two (see ek C); this spelling, which is also that of the oldest vellums, answers to the mod. pronunciation, passim: in mod. usage it has quite taken the place of the old plur. vér.
    3.
    prep., also used ellipt. without its case, or simply as an adverb; við is a curtailed form of viðr, which latter form remains in a few compds, even in mod. usage, thus, viðr-eign, viðr-kenna, viðr-nefni, viðr-lífi, viðr-væri; when found singly, við is the common form in Icel.; but as in MSS. it is commonly abbreviated, v̾, the two forms are hardly distinguishable; við, however, is received as the usual form, viðr being more freq. in Norse vellums, and in some later Icel. vellums imitating the Norse spelling: [Goth. wiþra = πρός; A. S. wider; cp. Scot. wither-shins; O. H. G. widar; Germ. wieder; but Engl. with; Dan. ved; Swed. wäd]:—against, towards, etc.
    WITH DAT.
    A. Against, denoting a leaning or resting on, striking against, or the like; hann hjó hann upp við garðinum, smote him standing against the wall, Nj. 120; stinga höndum við berginu, Symb. 59; ganga við brekkunni, up-hill, against the hill, cp. Lat. adversus montem, Valla L. 212; skjóta við honum skildinum, Fms. i. 44; ljósta skildi við kesjunni, Eg. 378; hann spyrndi við svá fast … spyrna við grunni, Edda 36; kasta sér niðr við vellinum, Nj. 58; leggja e-n við velli, Boll. 344; slá honum niðr við steininum, dashed his head against the stone, Finnb. 292; hann drap hann við borðinu, Korm. 236; hjó af honum höfuð við stokkinum, Fas. ii. 285; ok lagði (þá) við stokki, Am. 73; hús liggja við velli, lie down in ruins, Fms. iii. 144; er hinn efri kjöptr við himni enn hinn neðri við jörðu, the upper jaw touching the heaven, the lower the earth, Edda 41; skera af sér strenginn við öxinni, rubbing it against the axe, Nj. 136; vóru segl hans at sjá við hafi, the sails were seen out at sea, far in the offing, Fas. ii. 403.
    II. against, towards, of direction; gapa við tunglinu, Fas. iii. 622; horfa við e-m, to look towards, face, Eg. 293; horfa baki við e-m, Hkr. iii. 384; líta við e-m, Nj. 132, Fms. i. 125, vii. 314; horfa vid landi, A.A. 24; snúa baki við e-m, Fas. i. 296; snúask við e-m, Hkr. ii. 120.
    III. along with, with, denoting company; hann hafði við sér harpara einn, Str. 57; hann hafði marga smiðu við sér, Fms. ix. 377; fór Margaðr ok Guthormr við honum, Hkr. iii. 113; at Ástríðr mundi vera við feðr sínum, i. 188; er hér ok Sigurðr við jarli, Fms. ix. 327; hann var þar upp fæddr við henni, x. 421; bjóðum vér þér við Hákoni þangat, ix. 252; ferr heim við sínum mönnum, Rd. 312; fór hann við liði sínu, Hkr. iii. 44; við hundrað skipum, Fas. i. 461; gengr síðan í sæti sín við oðrum mönnum, Fms. x. 17; bað biskup ríða við sér (= með sér), 6.
    2. with, of an instrument; jarl hljóp upp við sverði, Fms. ix. 340; sjau menn við vápnum, viii. 14; gengu tveir menn við merkjum, x. 15: the phrase, eiga, ala, geta barn við kouu, Grág., Fms. i. 113, iii. 110, Ld. 102, Eg. 31; merrin fékk við þeim hesti, Landn. 195.
    3. spec. usages; við góðum vinskap, Boll. 362; halda vináttu við föstum trúnaði, Fms. ix. 375; at þær sagnir muni vera við sannindum, true, viii. 6; at berjask við honum eðr við honum lífit láta, ix. 332; fara við herskildi … eyða land við eldi, x. 134; ausa e-t við moldu, Hkr. i. 220; skipuðu mörgum hlutum við (with, among) sínum mönnum, Fms. x. 91; gengu síðan í sæti sín við öðrum mönnum, among other men, 17; skreiðask fram við (= með) landinu, viii. 437.
    4. = ok, with, together with; Þórr við Grimni = Th. and G., Hallfred; höfuð við hjarta, head and heart, Kormak.
    B. METAPH. USAGES:
    I. denoting barter, exchange, against, for (like Gr. ἀντί); gefa gull við grjóti, Fas. iii. 45; selja við verði, Fms. i. 80; seldu mik við hleifi, Hm.; við litlu verði, Eg. 100; við fémútu, Nj. 215; meta e-t við silfri, Fms. x. 5; gefa margra manna líf við yðvarri þrályndi, iv. 194.
    2. denoting remedy, against; beiti við bit-sóttum en við bölvi rúnar, Hm. 140; hjálpa e-m við e-u, to help against, passim.
    II. against, denoting contest, warding off, withstanding; hafa afla við e-m, Lv. 43; hafa liðs-afla, liðs-kost við e-m, Ld. 372, Hkr. i. 272: ellipt., hafa (viz. afi) við e-m, to be one’s match, Lv. 109; þótti sem engi mundi hafa við þeim í vígi, Nj. 89; eg hefi ekki við þér, I cannot lift with (i. e. am no match for) thee; ábyrgjask e-t við e-u, Grág. ii. 216, 364; forða e-m við háska, Edda i. 116; halda þá við ágangi Hákonar, Fms. i. 224; varðveita e-n við e-u, Grág.; ekki hélzk við þeim, Eg. 125; rísa við e-m, Sturl. ii. 119; vera búinn, van-búinn við e-m, Ld. 324; sat hann þar við áhlaupum Dana, Fms. i. 28; vinna við sköpum, Fas. i. 199; sporna við e-u, göra við e-u, see göra, sporna; ef þat nemr við förinni, Ld. 70 (see nema A.I. 7, 8); mæla við e-u, Hkr. ii. 198; tölðu allir við förinni, Greg. 28; setja hug sinn við e-u, Fms. x. 232; kveða nei við e-u, Sturl. i. 27; drepa hendi við e-u, Hkr. ii. 164; reiðask við e-u, Nj. 182; e-m ríss hugr við e-u, Fas. i. 30; mér býðr við e-u, to loathe; sjá við e-u, to shun; varna við e-u, to beware of; vera hætt við e-u, in danger of, Ísl. ii. 262; ú-hætt við e-u, safe, Landn. 319.
    III. with verbs;liggja við e-u, to lie on the verge of; honum lá við falli, Fas. iii. 261; búið við skipbroti, Ísl. ii. 245; honum var við andhlaupi, Eg. 553; sjá, horfa, líta … við e-u, to look towards; taka við e-u, to receive; búask við e-u, to prepare for, expect, Ld. 106; verða vel, ílla, við e-u, to behave well, ill, on some occasion; komask við veðri, see veðr.
    IV. ellipt. usages; þeir snerusk þá við, turned round, facing, Nj. 245; hón drap við hendi, Lv. 38; hann laust við atgeirinum, Nj. 84.; hann stakk við forkinum, Eg. 220; hann stakk við fótum, stopped, Finnb. 300; hrífa við, to catch hold, Bs. i. 197, 423, Gísl. 125; búask við, to make oneself ready; göra við, to resist; rísa við, to withstand, Fs.; at ek bjóða við tvenn verð, Ld. 146; hvatz hinn fiðr við, whatsoever he may object, Nj. 99; taka við, to begin where another stops; þú skalt gefa mér við ( in return) verjuna, Fbr.
    WITH ACC.
    A. By, at, close to:
    I. denoting proximity; skjöldr við skjöld, shield to shield, in a row, Nj. 125; skip við skip, Ó. H. (in a verse); samnask hlutr við hlut, Rb. 108; hálsinn við herðarnar, Ld. 40; sníða skeggið við hökuna, Eg. 564; við bryggju-sporðinn, Fms. i. 14; grafa barn við kirkju-garð út, K. Þ. K.; uppi við fjallit, Eg. 137; við Sandhóla-ferju, Nj. 29; við vaðit, 83; við veginn, by the way-side, Fb. ii. 330; hér við ána, by the river, Ld. 46; búa við Þjórsá, Nj. 93; liggja við land, Fms. i. 14; við Ísland, Grág.; binda stein við hálsinn, Ld. 154; draga segl við hún, hoist sail to the top, Hkr. ii. 6; reka spora við eyra e-m, Nj. 82; festa e-n við meið, tré, to fasten to a pole, a tree, Glúm. 391; nísta við gólfit, to pin it to the floor (see nista); binda við fót e-s, to bind up a broken leg, Bárð. 167; dró upp flóka við austr, in the east, Vígl. 22.
    2. temporal, towards, at; við vetr sjálfan, Fms. ii. 97; Krók. 51 C; við sólar-setr, Fas. i. 514; við sól, with the sun, at sunrise. Eg. 717; við aptan, towards evening, Grág. (Kb.) ii. 143; við þat sjálft, at that moment, Fms. xi. 432; bregða í kross við hvert orð, at every word, K. Þ. K.; vera við aldr, to be stricken in years, Eb. 18, Ísl. ii. 192, Fms. ii. 81; ef barn er við dauða, on the point to die, N. G. L. i. 345; við sjálft, on the verge of (see sjálfr); við váða sjálfan, búið við geig, on the verge of, Eg. 158; Grettir var við svefn, just asleep, Grett. 127.
    3. phrases, við svá búit, after all done, often with the notion of ‘in vain, nothing having been done’ (búa B. II. δ); fóru við þat heim, Fms. i. 54, ix. 469, Nj. 127; skildu við þetta, 260, Ísl. ii. 217.
    II. at, to; Hrútr er við skip, Nj. 4; Hrútr var við búð, 79; vera heima við bú sitt, 215; hanga upp við siglu-rá, Fas. iii. 659; bundinn við staf, Eg. 232; fastr við altara, fastened to the altar, Vm. 110; styðja sik vid e-t, to lean on, Fms. ix. 512; sitja upp við hægindit, leaning on it, Ld. 16; sitja upp við vegginn, Nj. 153; ganga við staf, 219; ganga við tréfót, Eb. 66; styðjask við höndina, Fas. i. 228; rísa upp við olboga, Þórð. 15; sitja við stýri, at the rudder, Eg. 385; hafa barn við brjóst, to have a bairn at breast, N. G. L. i. 340; leggja, bæta, auka, við e-t, to add to; blanda við e-t, to mix with; vera við e-t, to be present at, Ld. 92, Eg. 540; sitja við drykk, mat, to sit at drink, meat, Eg. 303, 420.
    III. denoting association, together with; vera samþingi, samfjórðungs við e-n, Grág. ii. 237; vera saman við e-n, vera samvista við e-n, eiga samneyti við, vera sammæðr við e-n, passim; vera utan-fjórðungs við víg, Grág. ii. 89; vera við e-t riðinn; þeir vildu eigi vera hér við heiðna menn, Íb. 4; búa við e-n, Gísl. 17.
    2. direction; í sýn við bæinn, Fas. ii. 507; í örskots-helgi við garðinn, Grág.; standa í höggfæri við e-n, Nj. 97; við þat lík at lifa, Hm.
    IV. denoting company, with; bauð þeim heim við alla sína menn, Vígl. 27; riðu við sextigi manna, Nj. 10, 213, Ld. 164; gékk á land við einn svein, Fms. ix. 502; sækja land við útlendan her, Hkr. i. 198; við fá, marga … menn, Fas. i. 35; the phrase, við annan, þriðja fjórða … mann (see annarr I. 1); þú ert hér kominn við svá mikit fé, Ld. 112; sækja mál við níu búa, Grág.; við váttorð, Kb. i. 103; leyfa e-t við vitni, Ld. 104; bjóða e-t við váttorð, in the presence of, by witnesses, Nj. 243.
    B. METAPH. USAGES:
    I. towards a person or thing, respecting, regarding; hryðja við aðilja, Grág. (Kb.) i. 127; missa fjár síns við þjóf, Grág.; skilja við e-n, to part with (see skilja); til metnaðar við sik, Edda i. 20; til huggunar við sik, Ld. 228; til þjónustu við e-n, Eg. 28; til gæzlu við e-n, for keeping, watching one, Ld. 152; ganga, koma, fara til fundar, til móts … við e-n, 62, 90, Nj. 4, Eg. 101; mildr, blíðr, léttr, kátr, ástúðigr, góðr, harðr, grimmr, reiðr, harðráðr, stríðr, … við menn, mild … towards, Nj. 2, 47, 48; víkjast undan við e-n, Ld. 42; fyrir kapps sakir við e-n, til liðveizlu, hjálpar … við e-n, Eg. 44, Nj. 75; sýna vinskap, halda vinskap við e-n, Ld. 150; leggja ást við e-n, 34; líka vel, ílla við e-n, Nj. 53; eiga eyrindi við e-n, Eg. 260; eiga orð við e-n, 255; hafa lög við e-n, Nj. 106; tala, mæla, ræða, segja, spjalla við e-n, to talk, speak … with a person, passim; skipta, eiga, … við e-n, to deal… with; berjask, deila við e-n, to fight with, against; göra e-t við e-n, so to act with, Greg. 43; reyna e-t við e-n, to contend with one, Nj. 46, 94, Edda i. 106; hafa misgört við e-n, Fms. viii. 103; láta vaxa óþokka við e-n, Nj. 107; tilför við Gunuar, 101; mála-tilbúnaðr við e-n, 100; sekr við e-n, útlagr við goða, Grág.
    2. hræddr við e-n, afraid of one; verða varr við e-t, to perceive; vanr við e-t, used to a thing; hann var svá vanr við vini sína, Fms. viii. 220; fella sik við e-t, kunna við e-t, to apply oneself to, to like.
    II. of cause, by, at; falla við högg, to fall by a stroke, Nj. 163; hrata við lagit, Eg. 379; vakna við e-t, Fas. ii. 116; vakna við draum; verða glaðr, reiðr, hryggr, úkátr … við e-t, to become glad, wroth … at, Íb. 10, Eg. 102, 321, passim; bregða sér við e-t, Ld. 190: by, við minn atbeina, Fms. vi. 66; við samþykki e-s, Eg. 165; við ráð e-s, Grág. (Kb.) ii. 30; gört þat við einræði þitt, Ld. 188; et þat at vánum við skaplyndi Þorgeirs, Nj. 255; hlaða seglum við mikinn háska, with great danger, Korm. 168; sigla við stjörnu-ljós, to sail by star-light, Fms. i. 24; lesa við ljós, to read with a light; búa sik við skart, to dress fine.
    III. as compared with, set off against; sex sær við kú, Grág. i. 502–504; selja, virðing sína við íllgirni þínaa, Eb. 160; þrjóta mun mik íllsku við þik. Hkr. i. 322; mik skortir við hann, Nj. 90; hafa afta við e-n, Eg. 187; eigi minna virðr enn við konunginn, i. e. of equal worth with the king, Fms. xi. 45; er þetta við mikla fémuni, Hrafn. 19; fjórðungi skerð við goðorð önnur, Grág. (Kb.) i. 211; Skotland er þriðjungr ríkis við England, Nj. 266; þriðjung við liðsmenn, Eg. 57; at þriðjungi við ykkr, Ld. 102; helming við hann, Fms. i. 22; gaf þeim hálfar tekjur við sik, 7.
    IV. við þann kost, on that condition, Grág. (Kb.) i. 233: of medicine, for, við svefnleysi, við orms-bit, við offeitan kvið …, Lækn.: in mod. usage dat., and so in Hm. 138.
    V. denoting fitness, proportion; göra klæði við vöxt e-s, Eg. 516; við þeirra hæfi, 109; er þat ekki við þitt æði, Ld. 298; vera við alþýðu-skap, Fs. 63; við sik, in proportion, B. K. 8; neyta skógar við sik sem þarf, Grág. ii. 292; þat er hann má eigi sjálfr við sik njóta, himself alone, 623. 21; hann var skapaðr allr við sik, well shaped, symmetrical, Fas. i. 173; fagrt ok allt vel við sik, Fms. x. 321; veðrit vesnaði en nátt-myrkr á við sik. Bjarn. 52; vita hvat við sik væri, to know what was the matter, Fms. xi. 11, Fas. ii. 516; leggja mál við tré, Ld. 316; draga kvarða við lérept, vaðmál, Grág. i. 497, 498.
    VI. with, by, denoting means; tendra eld við fjallrapa, to light fire with, Bs. i. 7; við þessar fortölur, Ld. 204; kom svá við umtölur góðra manna, Nj. 267; við áskoran þína, 258; mýkjask við e-t, Fms. v. 239; húð skorpnuð við eld, Nj. 208.
    VII. with verbs; lifa við skömm, meizlur, harm, lifa við slíka harma, to live with or in shame, sorrow, Nj. 92, Hkr. ii. 107, Eg. 604, Ld. 332; leika við e-n, Nj. 2; kaupa við e-n, Grág.; binda við e-t, to bind, fasten to; sætta, rægja, friða e-n við e-n, Eg. 226, Grág. ii. 99; tala, … við e-n, to speak, deal … with, Nj. 2, 197, Ld. 22 (see I); hefja upp bónorð við e-n, Eg. 38; leita eptir við e-n, leita ráða við e-n, eiga hlut at við e-n, Nj. 75, 101, 213, Eg. 174; fæða, lifa, fæðask, ala, búa, bjargast, við e-t, to feed, live, subsist … on, Edda i. 46, Fms. i. 226, v. 219, Nj. 236, passim; vera við e-t, to be present at, and metaph. to enjoy, Hom. 87, Edda (pref.); nema lyfsteinn sé við riðinn, Ld. 250; hann brá upp við fætinum (viz. við lagit), Nj. 264; binda við e-t, to bind to, Fms. ix. 358; at þeim heimilum ok í örskotshelgi við (viz. þau) á alla vega, Grág. (Kb.) i. 88; þar við, hér við, at engi mundi þar þora við at etja, Nj. 89.
    2. hagr við e-t, skilful at; kunna vel við e-t, id.; skjarr við skot, Ls.; temja, venja, … við e-t; drekka við sleitur (see sleita); kveða við raust, Sturl. iii. 317, Eg. 554; syngja vid tón, Sturl. iii. 210; búa sik við skart, skikkja búin við gull, Fms. x. 199; skyrta saumuð við gull, embroidered with, Fas. ii. 529; glóa við gull, to glow or gleam with gold, Lex. Poët.
    VIII. elliptical or ad- verbial usages; bregða við, to start; hann þagði við, remained silent, Nj. 2; verða bilt, felmt við, Ísl. ii. 274, Nj. 105; fá við þrjú skip, to add three ships, Fms. xi. 73; jók nú miklu við, it waxed much, Ld. 54; kveða við, gella við, to scream, yell; þurfa við, to need, Nj. 74; njóta e-s við, to enjoy, 85; komask við, to be touched; leita við, to try; bera við, to happen (see bera); koma við, to touch; standa, bíða við, to stop a bit; nema við, to hinder, cause a hindrance; kunna við, to like; koma e-u við, to bring a thing about, 101; ef ek viðr um kæmumk, if I could manage it, Hbl.; bjarga e-u við, hjálpa við, to help, put right; reisa við, rétta við, to raise up again, put right; kannask við, to recognise; vera við staddr, to be present, = við e-t staddr.
    IX. in recipr. phrases, talask við, eigask við, fásk við, etc., to speak … to one another, where the object is suffixed to the preceding verb.
    X. with an adverb or particle, of direction; upp á við, niðr á við, upwards, downwards; vestr á við, Fas. ii. 244; móts við, towards; á við, equivalent to (það er á við tvær merkr); austan við, vestan við, sunnan við, fram við, inn við, etc., followed by an accusative.

    Íslensk-ensk orðabók > VIÐ

  • 18 מכתש

    מַכְתֵּשm. (b. h.; כָּתַש) 1) mortar. Y.Peah II, 17a top, v. כָּתַש. 2) mortar-shaped cavity; 3) jaw. Gen. R. s. 98 (expl. Jud. 15:19) המקום ההוא מ׳ שמו that place was named Makhtesh (Cavity); ib. מלמד שהביא לווכ׳ it intimates that the Lord opened to him a spring from between his (the ass) teeth (taking מ׳ as jaw). 4) an instrument of torture. Tosef.Kel.B. Mets.VII, 8, v. פֶּתִי. Pesik. Shek. p. 15a>, v. חֲמוֹר.

    Jewish literature > מכתש

  • 19 מַכְתֵּש

    מַכְתֵּשm. (b. h.; כָּתַש) 1) mortar. Y.Peah II, 17a top, v. כָּתַש. 2) mortar-shaped cavity; 3) jaw. Gen. R. s. 98 (expl. Jud. 15:19) המקום ההוא מ׳ שמו that place was named Makhtesh (Cavity); ib. מלמד שהביא לווכ׳ it intimates that the Lord opened to him a spring from between his (the ass) teeth (taking מ׳ as jaw). 4) an instrument of torture. Tosef.Kel.B. Mets.VII, 8, v. פֶּתִי. Pesik. Shek. p. 15a>, v. חֲמוֹר.

    Jewish literature > מַכְתֵּש

  • 20 משוניתא

    מְשוּנִּיתָאf. (denom. of שִׁינָּא tooth) 1) jaw. Erub.100a דדמו כמ׳ (some ed. ניתה …; Ms. M. כי שִׁינִּיתָא) if the roots on the surface are shaped like a jaw-bone (Rashi: ‘rocky crag, v. infra). 2) cliff; bluff; grotto. Gen. R. s. 10 מ׳ דימאוכ׳ the bluffs at Caesarea; (Koh. R. to XI, 1 שוניתא; ib. to V, 8 שונתא).Taan.23a אהדרא ליה מ׳ a grotto formed around him; Midr. Till. to Ps. 126. B. Mets. 108b אפסיק מ׳ if a craggy mound separated the fields. Ib. 109a אהדר ליה מ׳ he surrounded the fields with an embankment.

    Jewish literature > משוניתא

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Moose Jaw — Moose Jaw, Saskatchewan Nickname(s): The Jaw, The Friendly City, Little Chicago …   Wikipedia

  • alligator wrench — noun a wrench with a v shaped jaw and serrations on one side (resembles the open jaws of an alligator) • Hypernyms: ↑wrench, ↑spanner * * * noun Etymology: so called from its resemblance to an alligator s jaws : a wrench having a flaring jaw with …   Useful english dictionary

  • Stillson wrench — noun a large pipe wrench with L shaped adjustable jaws that tighten as pressure on the handle is increased • Hypernyms: ↑pipe wrench, ↑tube wrench * * * ˈstilsən noun Etymology: from Stillson, a trademark : a pipe wrench having an adjustable L… …   Useful english dictionary

  • ball joint separator — A tool for forcing out ball or tapered joints. One style is shaped like a two prong fork with a wedge shaped jaw which is struck with a hammer to separate the joint. Another style uses direct pressure from a screw or screw activated lever action… …   Dictionary of automotive terms

  • Stillson wrench — Still son wrench A pipe wrench having an adjustable L shaped jaw piece sliding in a sleeve that is pivoted to, and loosely embraces, the handle. Pressure on the handle increases the grip. [Webster 1913 Suppl.] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Joseph Buford Cox — (1905 August 10 2002), [cite web title =Im Memorium work =Annual Report 2002 publisher =Blount International, Inc. url =http://www.blount.com/media/pdf/Blount 2002AnnualReport.pdf format =pdf accessdate = 2007 12 04 ] invented what is now known… …   Wikipedia

  • Plesiosaurus — Taxobox name = Plesiosaurus fossil range = Early Jurassic regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Sauropterygia ordo = Plesiosauria subordo = Plesiosauroidea familia = Plesiosauridae familia authority = Gray, 1825… …   Wikipedia

  • Still|son wrench — «STIHL suhn», Trademark. a wrench with an adjustable L shaped jaw that tightens as pressure on the handle is increased, used for turning pipes and other round objects …   Useful english dictionary

  • mandibuliform — shaped like a mandible or jaw bone Shapes and Resemblance …   Phrontistery dictionary

  • dinosaur — /duy neuh sawr /, n. 1. any chiefly terrestrial, herbivorous or carnivorous reptile of the extinct orders Saurischia and Ornithischia, from the Mesozoic Era, certain species of which are the largest known land animals. 2. something that is… …   Universalium

  • hand tool — any tool or implement designed for manual operation. * * * Introduction  any of the implements used by craftsmen in manual operations, such as chopping, chiseling, sawing, filing, or forging. Complementary tools, often needed as auxiliaries to… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»